ข้อแรกเพื่อการเปิดร้านอาหาร.. พื้นที่ ทำเลที่ตั้ง และทำเลที่ตั้ง เพราะหมายถึงปัจจัยหนึ่งที่เข้าถึงผู้ใช้ได้เป็นอย่างดีเมื่อเขาอยากได้ไม่ก็อยากกินอาหาร ด้วยต้นเหตุนี้จึงเป็นเหตุให้จำเป็นจะต้องอาศัยคำเสนอแนะจากคนแก่ ซึ่งคำปรึกษาส่วนมากคือ เปิดร้านอาหารให้เลือกตั้งในบริเวณแหล่งตำบลคนเยอะๆ ไว้ก่อน นั่นแค่ส่วนหนึ่งอย่างเดียว จะเปิดร้านค้าทั้งทีต้องทำแบบผู้ชำนาญนั่นคือ ไปนั่งจับตาดูพื้นที่ที่เราหมายตาไว้ก่อนอย่างน้อยหนึ่งพระอาทิตย์
เผชิญดูสิว่า หมู่คนแถวนั้นหมายถึงกลุ่มเจ้าหน้าที่บริษัท กลุ่มชนทำการทำงานโรงงาน กลุ่มผู้เรียน นักเรียน ไม่ก็พ่อบ้านแม่เรือน ชนิดของผู้คนจะสัมพันธ์กับชนิดของซื้อของขายและราคาที่เราจะค้า ตัวอย่างเช่น ไม่วางขายเสต๊ก, สลัด ไม่ก็อาหารพลานามัยในบริเวณโรงงาน แต่สมควรขายของที่กินง่ายๆ อิ่มท้องอย่างข้าวนึ่งหมูทอดไก่ทอดในราคาไม่แพง
นอกจากจำต้องดูออกระยะเวลาเข้างาน พักกลางวัน เลิกงานหมายถึงช่วงเวลาอะไร ไม่ใช่ว่ามาเริ่มต้นค้าขายตอนผู้ซื้อเข้าทำงานไปแล้วแถมเก็บของ กลับบ้านก่อนเวลาเลิกงานเสียอีก เช่นนี้ก็เจ๊งเพราะไร้คนมาจ่ายแน่ๆ เรื่องลานจอดรถสำหรับภัตตาคาร ก็อย่าให้เหนื่อยยากถึงกับจำต้องไปจอดห่างไกลเป็นกิโลเมตร เพื่อเดินย้อนกลับไปมาจับจ่ายถ้าของเราไม่ได้ถูกปากระดับแม่ช้อยต้องมารำ
ที่สำคัญเพียรพยายามเลือกเปิดร้านอาหารบริเวณร้านให้ดูสะดุดตาเห็นแต่ไกลลิบ อยู่ด้านหน้าๆ ไว้ก่อน ไม่ใช่ไปแอบแฝงซุกอยู่แถวหลังๆ ถูกร้านอื่นบดบังไม่ก็มีเสามีป้ายห้อยปกปิดจนผู้ใช้นึกว่ากำลังโดนชวนเล่นซ่อนหาไม่ก็โป้งแปะ! ติดตามที่ http://www.facebook.com/CurryGOPartner